woensdag 14 augustus 2019

HOOFDLETTERS


Een van mijn vrienden op Facebook schrijft in hoofdletters. 

Hij wordt er meermalen op gewezen dat zijn ‘caps-lock’ aanstaat. En nog grappiger is ... er wordt geschreven: “Je schreeuwt”. 

En dat vind ik grappig, omdat hij niets zégt, hij schrijft!

Dat de interpretatie van hoofdletters als schreeuwen wordt opgevat is een geweldige mind-constructie. Wie zegt dat, dat hij schreeuwt? Is daar een code voor dan? Ja, blijkbaar. Maar wie of wat zégt het? Wie zegt dat tegen jou?!

Die mind-loslating op een eenvoudig feit dat er hoofdletters worden gebruikt is het onderzoeken waard. Het is interessant om eens naar die gedachte te kijken. Al kijkend komt er al ruimte omdat het hele idee even los van de mind komt te staan. De aanname, de overtuiging, de conditionering onderzoeken kan alle kanten opgaan. De mind kan zich er wederom mee gaan bemoeien. “Ik heb gelijk!” schreeuwt de egoïstische mind. “Hij moet dat niet doen!” schreeuwt het kindstuk. “Hij, hij, hij…”. 

Je kunt heel goed zien dat je iets wilt veranderen aan datgene wat is. Aan een situatie die zich voordoet. Iemand schrijft in hoofdletters. Dat is de situatie, meer niet. Oké, de situatie met benoemingen alweer. Je doet er al iets mee. Je benoemt de letters, de vormen, als hoofdletters. Maar oké, dat is niet het speerpunt. De hele clou ligt ‘m er in dat er iets van gevónden woord. Opgelepeld uit de bokaal van de mind die van daaruit iets interpreteert. 

Je kunt zeggen: “ja, maar dat hebben we als een soort gedragscode afgesproken met elkaar”. Dan zijn er verschillende mensen met dezelfde overtuiging vanuit de mind in die afspraak verzeild geraakt.
Het is een onzin-afspraak. Waarom zou in hemelsnaam iedereen in kleine letters moeten schrijven?
Nee, het gaat er écht om dat je zelfonderzoek toepast door middel van het bekijken van je gedachtepatroon, overtuiging, irritatie, het-hoort-zo-geklets. Of zelfs de onzin-afspraak. Kijk, voel en zie. Zie dat de mind bezig is het leven onder controle te houden, mensen onder controle te houden. Zo-moet-het-en-niet-anders. Verstarring, verkramping. 

Geweldig toch, het spel van het leven is dit! Hier zit de ont-wikkeling. En er is geen enkele noodzaak om te kijken wáár die verkramping vandaan komt. Hij is er en kan zomaar in één tel oplossen. Een mind-constructie die nog even wat vastgekoekt zit misschien. Zitten er restjes, dan komt ie vast nog een keer langs. Misschien bij iemand die veel uitroeptekens gebruikt.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.

Twee kanten van dezelfde medaille

De ochtend vult zich met wat huishoudelijke bezigheden binnen. Buiten met felle regenbuien en gedonder in de verte. Als ik de afwasmachi...